Hi gents, De achteras van de oude R serie is, vergeleken met de huidige motoren, wat aan de dunne kant. Dit 'dun zijn' veroorzaakt een beetje asbuiging. Omdat de meenemers van het achterwiel en de cardan ca 60 mm diameter hebben wrijven ze door dat beetje asbuiging gedurig, maar heel gering over elkaar bij elke omwenteling. Het slijten van de meenemer is dus niet alleen van de hoeveel gas die je geeft afkomstig, ook de asbuiging (de belasting achterop dus) is een oorzaak. Het slijten van de cardan-meenemer en de wiel-meenemer is dus ingeprogrammeerd in het ontwerp. Bijgevoegd zijn twee foto's van wat je minimaal kan verwachten. Ze zijn ontstaan na 260.000 km rijden met de R100RS. Altijd, bij elke bandwissel in ieder geval, is het voorgeschreven Staburag-vet gebruikt. Na 200.000 km verving ik het cardan tandwiel, daar staat maar 60.000 op, het is voor ca 20% ingesleten. Foto-1 De wielnemer is meer dan half weg, en heeft de volle 260.000 gezien, foto 2. Ik schat de levensduur van de cardan mener op 200.000 en die van het wiel 300.000 km . Groeten, Louis, R100RS, 1978, 263600 km. p.s. De extra dikke ring heb je nodig om de BT45-band niet te laten aanlopen.

   

---